Ömür bir mum misali, yavaþ yavaþ eriyor Dünya köksüz bir aðaç, günbegün devriliyor. Bir tarafta insanlar birbirlerini yiyor Diðer tarafta ömrün hesabý görülüyor...
Ýnsanoðlu ölümü, hiç üstüne getirmez Biriktirir malýný, aðýz tadýyla yemez Ey yolcu kendine gel, dünya bavula girmez Ahiret kapýsýndan kefenle giriliyor.