Sensizlik

Güneþi olmayan gökyüzü gibi
Sessiz ve hüzünlüyüm…

Ýçimden geçen kelimeler,
Dudaklarýmýn mührünü açmýyor...

Kâbuslarým bölerken uykularýmý,
Korkularýmla baþ baþa kaldým, gecenin yalnýzlýðýnda...

Zaman her þeyin ilacý ise,
Neden iyileþmiyor kalp sýzýlarým…

Oysa gözlerin gözlerime deðse,
Ellerin ellerimi avuçlarýna alsa,

Gönlün güneþlerini vursa kýyýlarýma,
Yüreklerimiz kavuþurdu inþirah ferahlýðýna…

Yüzümüzde mutluluk, içimizde huzur,
Ve dilimizde þükür kalýrdý bizden kâinata…
Sosyal Medyada Paylaşın: