SONSUZA DEK
SONSUZA DEK
Nasýl kartal avýný, çýkarýr yükseklere,
Sonra birden býrakýp, vurur yerden yerlere,
Ýþte sende gönlümü, uçurup da göklere,
Þimdi gömdün ruhumu, toprakta derinlere.
Kapatýrým kendimi, karanlýk odalara,
Sigaramda efkârým, sarýlýr dumanlara,
Sýzan ýþýk gösterir, vurunca duvarlara,
O an seni yaþarým, bakýp fotoðraflara.
Þarabýn al rengine, sordum dudaklarýný,
Kadehteki izlerde, bulurum tatlarýný,
Þiþeler vermez olur, en son damlalarýný,
Onlarda saklar gibi, kalan anýlarýný.
Sinem yanar aþkýnla, sana tutsak düþlerim,
Unutmak istesem de, bitmez iç çekiþlerim,
Artýk dönmezsin diye, tükense ümitlerim,
Ne mümkün senden geçmek, sonsuza dek beklerim.
Hami TURAN
26.04.2024 ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.