TOPRAKTA ÇÜRÜMESİN
TOPRAKTA ÇÜRÜMESÝN
Bugün soðuk bir baþka, güneþ parýldasa da,
Öyle üþüyor tenim, kalp aþkýnla yansa da,
Hafiften ürperiþler bedenimi sarýyor,
Titreyen dudaklarým, busesini arýyor.
Ellerim ceplerimde, yaþar yalnýzlýðýný,
Arýyor ellerini ve o sýcaklýðýný,
Hatýrýma gelir de, ayazda kalýþýmýz,
Kutuplar eritirdi, kalpten sarýlýþýmýz.
Çiçekler açmaz olur, büker boyunlarýný,
Renklerini soldurur, vermez kokularýný,
Yokluðun yaþatýyor, bana bütün bunlarý,
Aþkýndan miras kalan, kalbimin sýzýlarý.
Soðukta dallar gibi, hasretinden kurudum,
Bir yaprak durur hala, o dur benim umudum,
Ayrýlýk rüzgârlarý, onu düþüremesin,
Dalý kýrýlsa bile, toprakta çürümesin.
Hami TURAN
17.05.2024 ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.