SONBAHAR
SONBAHAR
Geldi hazan mevsimi, yapraklar üþümekte,
Kýzýl turuncu sarý, hallere bürünmekte,
Su çekilip özünden, kupkuru görünmekte,
Sonra esen rüzgârla, salýnarak düþmekte.
Kuru yapraklar gibi þu gönlümü savurdun,
Yükseklere çýkarýp, sonra yerlere vurdun,
Ben dalýna hasretken, sen hep uzakta durdun,
Sonbahar güneþinde, bile yaktýn kavurdun.
Birde yaðmurlar yaðar, yapraklar üzerine,
Çürümeye yüz tutar, hayat bulma yerine,
Ümitler çare olmaz, kalpteki eserine,
Gömersin hayalimi, fersah fersah derine.
Her gün bana sonbahar, sararýr yapraklarým,
Dökülür yaðmur gibi, kurur da tüm dallarým,
Sonra fýrtýna kopar, kýrýlýr umutlarým,
Düþen yapraklar gibi, bitmez ayrýlýklarým.
Hami TURAN
18.10.2023 ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.