ÞEREFÝNE SEVGÝLÝM Gece taze… Karþý terasta çalgýcýlar, Yine aðýrdan baþladýlar. Acelemiz yok ya, aðýrdan… Zaten bizde darbe derin… Bu acýyla ben de, Ancak karanlýkta yol alýrým aðýrdan… Hem sevmiyorum kendi aydýnlýðýmý, Çok uðraþýyorum, fark edilmesin kuytularým… Balkonumda kýþtan beslediðim kumrularým, Gündüz sarartmasýn diye güneþ, Ýkisi bir oldular. Onlar tarafýndan, Kanat gerip korunuyor anýlarým… Anlaþmamýz böyle… Onlar bana sormuyor, Ben onlara anlatmýyorum. Onlar rakýma karýþmýyor, Ben onlarýn yuvalarýna… Biraz buðday, bir kap su anlayacaðýn… Ne acý deðil mi? Ýki küçük kuþun yüreðine ulaþýyorum da, Bir insan yüreðine ulaþamýyorum. Her neyse… Þimdi bunlardan bahsetmek istemiyorum. Bak! Ne güzel konuþuyor þu keman… “Seninle aþkýmýz eski bir roman” Öyleyse, Þimdiki kadehimi, sana kaldýrýyorum. ALP ARSLAN 31.05.2020 – ÇANKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alp Arslan Şiirleri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.