SON VAPUR
SON VAPUR Gel…
Razýyým, son vapurla gel…
Yaþattýðýn aþkýn fýrtýnasý dinmeden,
Saçlarýma baþkasýnýn kokusu sinmeden,
Son vapur önümden gelip geçmeden,
Gel…
Issýz daðlarýma beyaz karlar yaðmadan,
Deli aklým yine sende rehin kalmadan,
Son güneþim denizimde batmadan,
Gel…
Razýyým, son vapurla gel…
Yenilerini katmadan adaklarýma,
Eþkýyalar inmeden baðlarýma,
Baþkasý sokulmadan utangaç anlarýma,
Gel…
Razýyým, son vapurla gel…
Rüzgârdan baþka bir de sen okþa isterim tenimi,
Dalgalarýn köpüðüyle yapacaðým tuzlu kahveni,
Çilelerimden ördüm, sözümüz kesilirken giyeceðim elbisemi…
Razýyým, son vapurla gel…
Nazar boncuklarý taktým yaslandýðýn aðaçlara,
Beklemeyi öðrettim, iskelede salýnan yosunlara,
Birbirine köprüyle baðlý bu iki adada,
Cunda’da,
Sözleþtiðimiz gibi son vapur kaçmadan, gel…
Alp ARSLAN
Ankara – 9 Eylül 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alp Arslan Şiirleri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.