KARA YER

Yolum düþtü bugün bir kabristana
Topraða karýþmýþ bedenler gördüm.
Kimi imanýný satmýþ þeytana
Kimisinde yatan erenler gördüm.

Otaðýný kurmuþ cennet baðýna
Huriler oturmuþ sað ve soluna
Neler bahþeylemiþ Rabb’im kuluna
Sualsiz cennete girenler gördüm.

Bir avuç topraðý aldým elime
Meðer ait imiþ genç bir geline
Beyazlar düþmemiþ saçýn teline
Muratlarý yarým kalanlar gördüm.

Yeter ki bir defa görmeyi versin
Hoþuna gideni yiyordu nefsin
Dedim, neden böyle feryat edersin
Eyvah! Kendim ettim diyenler gördüm.

Diyordun ki ye iç, eðlen, gez ve yat
Ölmeden dünyanýn keyfini çýkart
Hani bu dünyada yok idi hayat
Günahý sýrtýnda yananlar gördüm.

Nice zalimleri yemiþ topraklar
Diken olup bitmiþ asýk suratlar
Kimi mezarlarda yeþermiþ otlar
Kabirde büyüyen fidanlar gördüm

Son duraðýn mezar, son bineðin sal
Düþünsen dizin de kalýr mý mecâl
Ey günahkar nefsim gör ve ibret al
Gül yüzleri yiyen yýlanlar gördüm.

Belki de sendedir ecel sýrasý
Hazýr mý cebinde bilet parasý?
Ýnecek var, o son durak burasý
Kapýsýnda hesap soranlar gördüm.

Yeni getirilmiþ yorgun bir yolcu
Karþýsýnda iki sual sorucu
Sýnavý kaybetmiþ sebep kul borcu
Baþýna topuzla vuranlar gördüm.

Ölüm çok yakýndýr sanma ýrak’ta
Ya evinde gelir, yahut sokakta
Belki son lokmasý durur tabakta
ölümden habersiz ölenler gördüm

Dedim, akþam oldu eve gideyim
Günahkarým hemen tövbe edeyim
Bir kabir içinde, kara yerdeyim
Eyvah geç kalmýþým, ne çabuk öldüm...

Nûriye Akyol

Görsel alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: