BİR ŞİİRDEN FAZLASIDIR YAZILAN...

Ölümü sevebilirdim eðer ki sen olmasan
Öykümden dahi feragat edebilirdim iklimlerden hazan olmasan
Bir tebessüm ektim ekeli yeryüzüne
Uyruðu olmayan sözcüklerden de medet umdum umalý
Umarsýzlýðýn çeþmesinden akan su olmasan
Kýraç yüreðinden de senden de
Uzaða gidebilirdim
Eðer ki tuzaða düþmemiþ olsam

Renklerdi haznemde saklý
Dualarýn sarnýcý
Aþkýn kayýp yakasý
Bir düþ bildiðim iken hayatý
Ýçine düþülesi o kuyu
Devasa acýlarýn tutulmuþken nutku
Umudumu ise saklý tutabiliyorum

Cenderede sýkýþmýþ bir i mgeden medet umup da
Sözcüklerin veryansýnda
Ýklimlerden sekip de yüreðine
Vedalaþmak deðildir derdim
Her edana yenik düþtüðüm
Ezik olsa bile yüreðim
Üstüne basýp geçilesi bir mahiyette deðilim
Ezenlerin ruhundan
Sökün eden yalanlarýn
Dolmuþ iken miadý
Hem doðruyum hem makul
Alabildiðine de yüzdüðüm
Hüzün denizinde
Kök hücreme kadar batmýþken de eleme

Batýk bir gemi olarak da addedilmesin hani benliðim
Ben ki enkazý devralmýþsam bile hayattan
Ezkaza ölümün pervazýnda
Esen rüzgâra dahi duacý
Ruhumun kilidi
Sözcüklerin meali
Acýmdan büyük iken umudum ve sevgi
Ve iþte
Yalnýzlýðýn tarhýnda uçuþan kelebek misali

Bir gonca idim halen de
Bir çiçekten öteye gitmediðimse yalan
Cafcaflý duygularýmýn ekranýnda
Sakladýðým kadar iman gücümü
Aþkýn frekansýnda
Semiren hüznün
Sevip de açmayan çiçeklerin
Dilinden de anlarým
Bir dil yarasý bir yürek yarasý deðildir de sadece içimde saklý…

Mevcudiyetim
Ruhum
Ruhbaný sözcüklerin
Bazen bir keþmekeþ
Bazense zalim bir ateþ
Ve iþte büyüdükçe yangýn
Rabbime kavuþmanýn
Verdiði telaþ ve huzur ve umudun
Yansýmasý iken
Her gün doðan güneþ
Cenk ettiðimle özdeþ
Elbet þiirlerim ve yalnýzlýðým
Bir b/ölü iki iken aþk
Çeperimde saklý güleç yüzü sevgimin…

Meylettiðim illa ki yarýnlar
Derdimin söküklerinde saklý rüzgâr
Kesik içinde kalsam bile
Kasýtlý kasýtsýz sevebilenlerdenim
Uyruðu yok iken hüznümün
Ardý ardýna da acýrken
Eklem yerleri þiirlerin
Ve iþte tevazu yüklü bir tanrý iken kalemim
Ýçimin hengâmesini de dindirirken Rabbim.

Yüz göz olmadýðým kadar acýmýn
Sonlanmayan feryadý
Zalimin firaký
Aþkýn firarý
Yalnýzlýðýmýn fedaisi
Bir seyyah ruhum ki
Kýblemden sökün etti mi de iç sesim
Kardýðým gün kandýðým zalim
Kanadýðým anbean
Yankýsý ruhumun
Elbet duyulur þiirlerimden…

Bir elimde kalem bir elimde ölüm
Uzaðýna gitsem de acýlarýn
Elbet dinecektir bu rüzgâr
Haþmetli evrenin Hükümraný
Aza da kanaat ettiðim kadar
Vurucu gücü i mgelerin
Kapkaça uðrayan her hayal her dilek.

Uðruna bu bitimsiz sevdanýn
Anaç yüreðimde saklý annem
Deþtiðim toprak hüzün ve bilumum
Duygudan firar edip de huzuruna çýktýðým
Her an her vakit Mevla’mýn
Ýdamesi de yazýlasý fermanýmýn
Bir sevip bir aðladýðým
Bir aðlayýp yeniden güldüðüm
Günlere duyulasý özlem ve de öznem
Öykümü yeniden yazdýðýmýn ispatý.

Bir þiirden de fazlasýdýr yazýlan
Bir nükte bir ukde bir de gölge
Hicvinde hayatýn

Gözümden sakýndýðým kadar da sevdiklerimin
Yeþeren gözlerime eþlik eden her hece
Vakitli vakitsiz gidenlerin ardýndan
Selam ola durduðum yakarýþýn feryadý
Sessizlikle bezeli duamýn meali meramý
Saklý tutulasý Allah katýnda…



Sosyal Medyada Paylaşın: