Bir adam vardý; Üstünde eski püskü bir giysi, Sersefil dolaþýrdý sokaklarda. Kýr düþmüþtü saçlarýna. Belki yaþý elli vardý. Konuþmazdý hiç kimseyle. Acýktýðýnda “Açým!” derdi ancak, Her önüne gelene. Versen almazdý parayý. Ne yapacaktý ki hem. Verildi miydi eline bir dilim ekmek, Diyecek yoktu onun keyfine. Geçerse eline bir kaðýt parçasý, Okurdu güya, kendi kendine, Bir þeyler mýrýldanarak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
YAŞAR YILTAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.