gün’aydýný olmayan yarýnlara doðdum bir göz açtým doðdu dediler allayýp pullayýp ezanlarla pýþpýþladýlar annemin elinde eteðinde dünyayý tanýdým acýmadý acýtmadý belki ana rahminin koruyucu zýrhý vardý belki incinmeyen kalbim belki tanrýnýn kutsanmýþlýðý büyüdüm zýrhým düþmüþ bir soðuk yel iþlemiþ iliklerime iliklerime bir damla yaþ dökülmüþ boðulmuþum kendi yaþ’ýmda bir buz sarmýþ ciðerimin tam ortasýný büyüdüm gün’aydýný olmayan yarýnlarýn bir de bitmeyen geceleri var selalarla öldüðüm bitiremediðim gecelerin güneþin ay’ý var ay’ýn güneþi ben hangisiyim zýrhým düþtü süngüsüz kaldým tanrým SÝBEL KARAGÖZ #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.