ŞİMDİ GİTMELİYİM AMA KENDİMDEN...
Ertelenmiþ düþlerdir yüreðin mafyasý
Azadesi mahlasýmýn kayýp mýsralarý
Sözcüklerim dileklerin hasýdýr
Acýnýn maruzatý
Sevdam ve umut gözümün yaþýdýr
Hatmettiðim ömür ne ki?
Demli tininde hüznün
Göðün köpüren yüzü
Görünmeze meyleden
Ýçli þarkýlarýn yosun tuttuðu
Yüreðin de kýyýsýnda saklý iken
Her zerresi umudun
Zuhur ettiði yasýn güncesi
Yaþýmýn güftesi
Arzý endam eden hüzün meleði
Karaçalý iken ölüm
Maksadý anlaþýlmayan ömrün
Külünde saklý zikri
Doðacaktýr mademki külünden þair
Fikrine eþ deðer
Varla yok arasý o ýþýðýn sönük feri
Nurumdur annem niyazýmdan öte
Narýdýr ufkun yeter ki uzak olsun ölüm, haneme
Derviþ misali salýndýðým
Nice ukde içre dönük yolculuðun kýssasý
Üstü örtülü bir gün daha beklemede
Yaðdý yaðacak rahmetin bereketi
Ýle serili kaldýðým ufkun
Ýdamesi zor olsa ne ki hayatýn
Ýkamesi bu sevginin
Duam ve davam ve derdim
Bazen bir nakarat
Bazen sýzlar iken nidalarým
Sessizlik saplý bedenime
Sarmalýnda günün
Bereketi olsun yeter ki
Yaþanan ömrün
Þahikasýyým evrenin
Sadýk bir nefer Rabbine
Þühedasýyým dünün mutluluðun
Yasýn her beþ vakti
Kýldýðým namazýn kabulü
Huzuruna çýktýðým katýnda Rabbin
Dergâhýn konuðu bir kul
Yeniden doðar mý sahiden külünden?
Eþelediðim þu kara toprak
Son bulmadý gitti baþýmda esen
Rüzgârýn
Sözcüklerin de
Yaygarasý
Zimmetli olduðu kadar kedere
Yeter ki sonlandýrsýn Tanrý
Azadesiyim bilumum duygunun
Afaki haresi dem bulan ruhumun
Andýkça rahmeti ve cenneti
Dilemmasý þu yüreðin kürediði
Her hece her sözcük her i mge
Kapýþtýðý kadar da yer gök birbiri ile
Dibi gördüðümün ertesi
Nur saçan yüzüne kefilim annemin
Nidalarým sürgün
Nazým ölgün
Günüm kayýp
Þerh düþülesi hüznün
Münafýk bekçileri mutluluðun
Uzaðýnda kaldýðým kadar vakitsiz serzeniþlerin
Vuku bulacak mýdýr sahiden de o mucize?
Sere serpe uzandýðým Araf’ýn arka bahçesinde
Varacaðým nokta izafi
Çektiðim bunca acý deðil mi ki kâfi
Neþrinde kalemin
Yazýlasý þiirin nesrin özeti
Vakit geç oldu belli ki
Þimdi gitmeliyim ama kendimden
Varacaðým son durak biliyorum ki
Kabrimden öte deðildir
Hayatýn solunda
Yediðim tokadýn saðýnda
Kararan gözlerim dikilmiþken kara topraða…
DOSTLARDAN NAMELER...
Bir sabah ki pencereler açýlmýyor
Güneþ ýþýklarý sanki saklambaç oynuyor
Rüzgarlar ardýma geçmiþ ebe’liyor
Nasýl bir duygu ruh herþey oyun oluyor
Aynaya bakýnca beden var yürek yok oluyor
Güçlü bir kaleme tükenmek yakýþmýyor
Hayat güçsüze rol veriyor
Güçlü karþýsýnda senaryo istiyor..
TEÞEKKÜRLER ERHAN ÇUHADAR HOCAM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.