Papatya Kızı
Dün gece bir baþka özledim seni
Ruhumda kendini bilmez bir sýzý...
Ýçsem iyileþirdim bir tas buseni
Baþý karlý daðdým! Papatya Kýzý
Yüzümde, yamasý sökük bir hüzün
Bir damla gülüþün, bir tutam yüzün...
Yapraðý sararmýþ aðaçtým güzün
Tufan kopmuþ baðdým! Papatya Kýzý
Odam zindan kadar karanlýk, dardý
Ýþkence bakýþlý duvarlar vardý
Ýçimi onmaz bir mutsuzluk sardý
Ne ölü, ne saðdým! Papatya Kýzý
Sanki on bin kat dibindeydim yerin
Gözlerimi delip geçti gözlerin
Kaderine küsen örümceklerin
Terk ettiði aðdým! Papatya Kýzý
Koþtum hayaline, sarýldým sana
Körpecik dal gibi kýrýldým sana
Ýnim inim gittin, darýldým sana
Bir gureba çaðdým! Papatya Kýzý
Üþüdüm, ürperdim, yapayalnýzdým
Çok korktum, delirdim, kendime kýzdým
Kaybettim aklýmý, ne hayýrsýzdým!
Dinmez yanardaðdým! Papatya Kýzý
Öðütler dilendim adsýz bir sin’den
Aðýtlar dinledim Baykuþ sesinden
Yarasanýn yaralý memesinden
Emdim, umut saðdým Papatya Kýzý
Yýktým yaslandýðým o muhkem suru
Ýndirdim yüzümden Ýlahi nuru
Bir buluttan ödünç aldým yaðmuru
Yere, göðe yaðdým! Papatya Kýzý
26.02.2024
S.U.
Serkan Uçar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.