SADECE SEN, ANNE YETER Kİ KAL BENİMLE...

Mevsimlerden çýtlattýðým
Mealini unuttuðum
Yangýn ötesi fýtratým:
Ah, be anne:
Sen ve çocukluðum
Azýcýk uyuyun ne olur
Sonra ansýzýn parlayýn
Ruhumun karartýsýna aradýðým bir teselli
Tecelli etti mi de umudun ayak sesi.

Tanrýçasý hüznün
Yorgun gülüþlerim dahi dünde kaldý.
Yâdýnda hep mi dünün?
Düþün düþün ve bak yine bir düþ daha yarým kaldý.

Çeyrek asýrlýk ömrüme sýðdýrdým ben yüzyýllarý
D/okunaklý el yazým
Al basan yazgým
Ar bildiðim
Ýçimin beyazlýðý parlaklýðý
Olmasaydý eðer ki
Bendeki bu saf aþkýn tanýmý
Týnýsý belirsiz iken kimi zaman sair duyguyu
Emanet ettiðim yüce Tanrý
Ve uyuduðumda teslimiyetim
Hele ki, anne, canýn acýdýðýnda hissettiklerim
Sadece O’nun katýnda saklý

Tümden gelen coþkum ve sevgim
Nazýný dahi sevebilirken senin yüreðinin kýblesinden
Sökün eden hüzünlü hecelerin
Bir o kadar i mgelerin baþkaldýrýþý
Baþýmý yasladýðým ilk aðacým sen
Þimdilerde içime hoyratça esen
Muadili olduðum kadar yalnýzlýðýn
Diklendiðim kadar da kedere
Direttiðimsin sen, anne
Yeter ki beni terk etme.

Günün müzmin bir sesi var
Benimse yorgun mizacýmda saklý keder
Gecenin davetkâr kollarý
Ve iþte uyumakla eþ deðer
Korkularýn ýslak kaygan yollarý

Muazzam bir seyyahtýr içimde yatan asla
Sair duygunun müptelasý olsa olsa
Esen rüzgâr
O devasa coðrafya ki:
Ruhumla tavaf ettiðim kâinatýn her zerresi
Kýyýldýkça içim koþtuðum tek ve ulu Makam
Aralýksýz kýyama durduðum
Aþkýn ve hüznün reçinesi

Bil ki; anne sen benim sevda bulutumsun
Bense ýrmaðýn
Elin kolun
Yalnýzlýðým sýkan rugan çizmeleri
Ve iþte yalýnayak koþtuðum ufkun hikmeti
Ulaðým iken iman gücüm
Ukdelerden örülü yeni bir gün daha
Tasnif edebildiðimden çok öte

Gözlerimdeki buðu ve nem
Kýraç topraklarý dahi aðlatabilirim ben

Yeter ki:
Uyu ve uyan ve tut elimi
Sensin sen
Tutamaðým hayata
Dipçiði kalemin bazen bozguna uðratsa da
Ve þen gönlüm inzivada
Ruhumdaki inanç ve o devasa asa

Sapladýðým en tepedeki buluta
Ve senin yürek coðrafyan
Sen deðil misin ki bana sevmeyi ve doðruyu öðreten
Ve iþte kulaðýma küpe
Tanýdýk olsa bile hüznü geçe gece
Tahayyül edebildiðinden de fazlasý saklý içimde
Sadece sen, anne
Yeter ki kal benimle…


Sosyal Medyada Paylaşın: