-//
-rüzgar yüzlü adamlar vardý,
meltem kokulu kadýnlara
a þ k l a n an
hoyrat türküler asarlardý dudaklarýna
duman duman efkar kokan—
saçlarým ýzdýrap denizinde yanýk,
bir tutam gül aðýdý sýzlatýrken içimdeki ç e l i k duvarý
yüreðimin dehlizine kök salmýþ dikenli teller
bir karanfil sýzýsý içer aþka inanmýþ çaðýmý.
zaman nasýl akar saatlerin ýrmaðýnda
nasýl yýldýzlar kanat gerer gecenin hür zifrine
sökülür gözümün ibresine karanlýðýn korku ormaný
güneþin sýcak düþünü sermek vardý oysa
kýþ kýyamet soluðumun üstüne.
þ i m d i;
içimin dar uykusuna akýyor
denizden boþalan nehir
sabýr yüklü topraðýmýn göðsünde açýyor
Eflatun sýrrý ömür.
-bulut yüzlü adamlar vardý;
Serçe yaðmur yürekli kadýnlara aþkla baðlanan.
uykularýný bölerlerdi
kurþun aðýrlý zamandan-
—n u r e t t i n ÖNDER