Ne zaman .. Ne zaman aklýma düþse hayalin Ne zaman düþüme düþsen Kilit vururum duygularýma Mahkûm ederim içindeki acýlarý Çýkmaz sokaklarým sabaha Pranga yemiþ.. Sus derim yaralý yureðime..
Þimdi.. Yaðmur dolu bulutlar kadar Nemli gözlerim. Yokluðunda sessizliðim... Sensizliðimde sessiz çýðlýklarým Feryad figan yüreðim Ve içimde.. Ýçimde düðüm düðüm sözlerim
Yine de ... Yinede hasretine direniyor Yüreðim... Suya muhtaç çorak topraklar gibi Çölde yolunu sende kaybetmiþ Mecnun gibi Sen olmadýðýn sensizlikte Seni bekliyor..
Seni yeniden sevmek için Gelecek bahara býraktým hayallerimi Prangalarý kýrýp Tabularý yýkýp Hasrete inat... Bütün çiçeklere inat Papatyalarýn açmasýný.. Papatyalarýn açmasýný bekleyeceðim...
Mehmet Öztürk
Parkbeni
Sosyal Medyada Paylaşın:
parkbeni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.