Þafak kýzýl ufka gebe doðum sancýsý çeker ýþýmaz güne.. zifire hapsolur herþey yokluðuna güneþ doðarken kor düþer yüreðime hayalin benliðimi boðarken eririm sensizliðe sessizce aðlarým.... aðlarým her gece böyle nefessiz.. yokluðun aþka zülüm zay oldu yaþam beyhude geçti ömrüm
bu can bu can bu bedende mahküm yýllardýr sana hasret sana tutkun sana umut sana yarýn sevdalý gözlerim seni ararken idam sehpasý karþýmda geleceksin diye seni beklerken ....... .... ....
ip boðazýmda hayalýn gözlerimde saçlarýn avuçlarýmda içimde sevda yanýðý ismin var.... ismin var feryadlarýmda
aðlarým hýçkýrarak aðlarým sen giderken seni benden ederken yokluðun aþka zülüm narýna yandým ... beyhude geçti ömrüm
----MEHMET ÖZTÜRK--- ---parkbeni---
------BOÞUNA Yanýmdan geçerken bir tuhaf baktý, Arzulu ve davetkardý mutlak. Bense neden sonra farkýna vardým, Böyle iþler bizden ne kadar uzak.
Þimdi Ha baþýmý taþlara vurmuþum, Ha düþmüþüm geceyle sokaklara; Kimbilir ne zaman karþýlaþýrým, Hem tanýyacaðým da þüpheli bir daha------SUZAN ÇELÝK ARKADAÞIMA TEÞEKKÜR EDERÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
parkbeni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.