karþý masada bir kýz oturuyordu mahsundu bense yakýn sayýlmam boyu boyuna uzak göz dediðin etten bir üzüm ne bilsin seni seni gören gönlüm bilirdik gözümdeki yüreði bakýþ edip gönderdik yýldýrýmlar savruluyor kýzdan bana iki gözüm þimþeklenip sulanýyor gündüzün gözünde ay ýþýklý etraftaki insanlar konuþup konuþmuyor çaylar dumanlanýp kýzý saklayacak güya sesler yükseliyor þehrin göbeðinden kýzýn gözleri beni arýyorsa görülmeli görülmeli pýrýltýsý bir isyan veya aþk bayraðý bekliyorum bekleyerek nefesimi olduðu yere gönderiyorum denk gelen nefeslerimiz orta bir yerde birleþti sýcak ve serin üstüne bir buhar patlamasý alevli sandalyeler kýrýlýyor yollar harab ve duman kýz hala bakamýyor kaçamaklar da sanki kaçacak sigaram yanardað gibi olmuþ sözlerimi saklamasam yanan taþlar gibi savrulurdu dört bir yaný güzeli çirkine kavuracaktý þimdide hava yanmaya baþladý aman insanlar canlarýný saklamaya niyetli koþuyorlar ama o orada yemeðini yiyor sakin ölümü aþk gibi bekliyor evet ay düþüyor sokaðýn üstüne arabalar ezildi sular fýþkýrýyor vahim ama lezzetli dalgalanýyor elimi gözlerime atýp sakinleþmek istiyorum eller düþerken gözlerden kýz kayboluyor gözler gönül dinlemeden ararken kýzý bakýyorum baktým bakmýþým ki boyu pek kýsa ayrýca sýska bana göre deðilmiþ yani ah diyorum olan felaketlere vesaire düþünemeden gülüyorum kendime ve yaylanýp gidiyorum baþka yere
Sosyal Medyada Paylaşın:
Armakan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.