AĞIT
Mahkumum ben günah zindanlarýnda Özgürlüðe susamýþým vay bana...
Tükenmiþim mal mülk sevdalarýnda
Ölü gibi yaþamýþým vay bana...
Ýnancýma vurulan darbeleri
Okþama sanmýþým ben silleleri
Âlemlere rahmet olan lideri
Putlar kadar saymamýþým vay bana...
Dinimize küfreden soysuzlarýn
Ýnsanlýktan uzak namussuzlarýn
Bir kemik uðruna imansýzlarýn
Kapýsýnda havlamýþým vay bana...
Gururumun uçurup kellesini
Kaldýrýp atmýþým ar perdesini
Hekim diye derdimin çaresini
Hastalarda aramýþým vay bana...
Nerde acý, nerde zûlüm orda ben
Yol olmuþum, yolsuzlara çiðnenen
Kol kýrýldý, saklamaz sýrrýný yen
Altýn idim, pul olmuþum vay bana...
Hicranî’yim, süründüm dizin dizin
Elinde oyuncak oldum dinsizin
Giderken içinde beyaz bir bezin
Ölümümle uyanmýþým oyy bana....
15/Þubat/1999.
Görsel alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.