AYRILIK GÜNÜ

Yoksuldu babamýz çok çalýþýrdý
Ömür boyu rahat, huzur bulmadý.
Yüreðinde gam yükünü taþýrdý
Dolu rastlamadý, boþlar dolmadý.

Çalýþmaktan ciðer, baðýr çürüdü
Dert girdi derine aldý yürüdü
Göçtü, yuvamýzý efkâr bürüdü
Kapýmýzý bir dost gelip çalmadý.

Yetimin yanýnda yok emmi, dayý
Caným diyenlerin deðiþir huyu
Korkarak verirler bir bardak çayý
Önümüze sýcak aþ konulmadý.

Her birimiz köþe bucak savrulduk
Çile çektik,keder ile yoðrulduk
Düþtük, yenilmedik yine doðrulduk
Hedefe doðrulan ok yanýlmadý...

Kolluca köyünden çýktým bu yola
Yokluk vurdu, koþtum hep saða sola
Azrail benimle gezmiþ kolkola
Dedi; gidiyoruz, vakit kalmadý.

Ýþte gidiyorum yalan dünyadan
Geçtim gardaþ,bacý, anadan, yârdan.
Unutmasýn dostlar beni duâdan
Desinler ki; Þeref murat almadý.

Babasýz büyümek bilirim zordur
Yetime, öksüze bu âlem dardýr
Hayatýn üstünde bir kader vardýr
Yazýp, çizen kalem hiç yorulmadý.

Gelinlik içinde göremediðim
Damat edip yuva kuramadýðým
Yaþlanýp yanýnda kalamadýðým
Ecel yollarýmý kesti, salmadý...

Gardaþ yavrularýn boynunu bükme
Arkalarýnda dur, elini çekme
Kapýna gelene kaþýný yýkma
Demesinler, sahip çýkan olmadý.

Her cana ulaþýr ecel kancasý
Yüreðe köz gibi düþer acýsý
Kardeþ acýsýyla yanar bacýsý
Bu yükü taþýyan bel doðrulmadý.

Hicranî der, nerde bir yiðit öle
Ardýnda aðlayan kuzular kala.
Ne yaman dokunur o içli sâlâ
Ecelin vurduðu can ayýlmadý...

Nûriye Akyol

Sosyal Medyada Paylaşın: