Gözlerin terk edilmiþ bir þehir gibi karanlýk, Ben bir geminin gölgesiyim karanlýkta. Sisler içerisinde ve aðýrlaþýrken gitgide, Sana dönüyorum en aðýr yükümle.
Gözlerin terk edilmiþ bir þehir gibi karanlýk, Ben ayýn karanlýk yüzüyüm,kimsenin göremediði. Sen; geceyi daðýtýrken parmak uçlarýnla, Bir yýldýz düþer ellerine masumca.
Gözlerin terk edilmiþ bir þehir gibi karanlýk, Ben geceleri kapýlarý çalan rüzgar gibiyim. Girsem, sende kalsam, çok þey deðil istediðim, Sabah gidereken, çalsam seni,senin çaldýðýn gibi.
Gözlerin terk edilmiþ bir þehir gibi karanlýk, Ben o karanlýkta kaybettiðim yönümü ararým. Yýldýzlar sabaha dek yýkanýrken ay ýþýðýnda, Geceler; yýkýp geçti beni pek çok defa.
Gözlerin terk edilmiþ bir þehir gibi karanlýk, Ben bir geminin enkazý gibiyim karanlýkta. Bir yýldýz düþer ellerine masumca, Sen; geceyi daðýtýrsýn parmak uçlarýnla.
Gözlerin terk edilmiþ bir þehir gibi karanlýk, Ben o karanlýkta ýþýksýz kalmýþ pervane gibiyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yazan Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.