Göçebe gibiyim, korunaksýz bir kafeste. Bir bülbül var yüreðimin konukluðunda. Konacak dallarý da yok, Dinlenmeye vakti de. Yarýna deðil, bugüne hapis sadece.
Göçebe bir kafeste, Dinleyip duruyorum sessizliði. Bilirim; Güneþin arkasýndadýr benim özgürlük türküm. Güneþin doðuþunda uyandýrdýðým þarkýyý, Bir damla su gibi serperim yüreðime.
Ama sabaha daha çok var. Yine de umut oluyor bana; Ay ýþýðýndan utanan, mahcup bir sokak lambasý, Uykusuzlukla yarýþan düþlerim, Saçlarýmda gizlenmiþ son bir damla akþam...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yazan Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.