AN GELİR
An gelir buz k/eser sevdiklerine,
Ciðerin kanatýr kýrýk düþlerin.
Anlamýn yitirir her bir kelime,
Boþlukta kaybolur hep gülüþlerin.
Zamanla renklenir sanma sen sakýn.
Yüklenir sustukça hep akýn akýn.
Galiba bu aþkýn sonu pek yakýn.
Baþka bir darbeye g/ebe düþlerin
Kapkara mavilik, gerisi yalan.
Gönül bahçesinde t/alan var t/alan.
Sevgilim bu aþka k/almadý alan.
Ýçimi ýsýtmaz bil gülüþlerin.
Biz bize kalmadýk, gölge ettiler.
Sabrým da tükendi, artýk yettiler.
Bu aþkýn içine edip gittiler.
Anlamý kalmadý göz süzüþlerin.
Bencillik edip de kalbimi kýrdýn.
Oysaki g/özümde sönmez bir sýrdýn.
Dilimden düþmeyen ölümsüz yýrdýn.
Z/amansýz gidiþin hem dönüþlerin.
10 MAYIS 2012 ADAPAZARI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.