Yakaza

Kör mum gibi yanýyorum,dibime vermeden ýþýk.
Yanar iken üþüyorum,sende gel kendine titre
Ben bu derde alýþýðým,pervane buna alýþýk.
Yanarken düþer damlalar,saymadým ki kaç bin litre

Avazým çýkmaz yanarken,düþmez duvarlara gölge.
Yarelenir parelenir,özümde derya bin bölge.
Aþka hudutmu çizilir,aþka munhasýrmý belge.
Bedenim aþka zekattýr,yanan gönüllere fitre

Dolaþýr durur pervane ,yanar narin kanatlarý.
Kabul oluyor böylece,zikirleri evratlarý.
Söndürmüyor kor alafý,bað’ra alsam imbatlarý.
Sarsam derin yaralara,çare olmaz merhem,kitre.

Kâh semada dolaþýr da,kâh aleme yansýr akis.
Bu akis hep nuranidir,gönüllerde eylemez is.
Bu makamda olmaz korku,Bu dergahta olmaz yeis.
Neyden ilham alýp olmuþ,altý delik tahta fifre.

Neyzen üflerken gönülden,baþý omuzuna yaslý.
Ben yanarým nar alevde,alevim yüz yýllýk paslý.
Nedir bunun kerameti,sorsam nedir bunun aslý.
Askýn hallerinden olsa,yürek buruk,garip çehre.

Aþk meclisinde okudum,yanmak denen ilimleri.
Ben yaþadým ve ben gördüm,Hallaç gibi dilimleri.
Toz almak maksatlar ile,dövdük çulu,kilimleri.
Biz aþýðýz haktan gelen,resülde nübüvvet mühre.

Korda iken dirilirde,can bulur kafeste canlar.
Kaybolur tüm Masivada,rütbe,mevki,,makam,þanlar
Bunu ancak yanan görür,bunu ancak yanan anlar.
Son bulur tüm fanilikler,tamamlanýr cümle devre.

Düþer köz misali alaf,gaiplerden behr alýr.
Titrer durur canda fitil,alev yaktýkca behr alýr.
Tükenmeye yüz tuttukca,narýn korundan mehr alýr.
Bir çile bitmeye yakýn,lütuftandýr kutlu kehre

yakaza - ilahi ilhamla gaflet uykusundan uyanma


Sosyal Medyada Paylaşın: