KÖPRÜ
Gerçek hayat rüyanýn, bittiði yerde baþlar
Bu âleme geçerken kanatsýz uçar kuþlar
Hazýrlýklý gidene kuþ tüyü olur taþlar
Gerçek hayat, hayatýn bittiði yerde baþlar.
Ne bir ýþýk hüzmesi, ne küçük bir yardým yok
Karanlýkta sürünüp ateþe düþenler çok
Ey geçici dünyada sýrtý pek ve karný tok
Yok dediðin Allah’tan, sana artýk zýrnýk yok.
Nafile gözyaþlarý, boþuna yalvarýþlar
Gidene ve kalana fayda etmez alkýþlar
Köprüye ilk adýmda, zaman bir an yavaþlar
Sonra, her geçen için çetin bir hesap baþlar...
Deðil dünyadan fener, ayý götürenler var
Þems’i eline alýp, yolu bitirenler var
Geceyi kurban edip yere yatýranlar var
Ruhunu teslim edip geri getirenler var...
Bir âlem ki sýr dolu, çözene caným kurban
Aramýzda gizlice gezene caným kurban
Hicrânî’ye armaðan, dostun yolunda hicran
Bizi de bu kapýya yazana caným kurban...
Nûriye Akyol
24/8/2022
Görsel alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.