ZİNDAN
Gönlüne bir zindan inþâ etmiþsin
O zindana seni, sen terketmiþsin
Ömrünü boþ yere bak tüketmiþsin
Yüreðine çöken kasavet bitsin
Aç pencereleri salýver gitsin...
Bu zindanýn elem, keder hücresi
Duyduðun aðýtlar kalbinin sesi
Ömür þimdi, þu an, yoktur ertesi
Ayaða kalk, yürü, zindanýndan çýk
Bak sonuna kadar kapýlar açýk.
Gönül daðýndaki duman daðýlsýn
Hicranýn yerini mutluluk alsýn
Herkesin ettiði yanýna kalsýn
Rahmet çeþmesinden doldur helkeni
Açýlsýn deryaya gönül yelkeni.
Dünyada yolcusun, bedendir yükün
Ýrade senindir, Hakk’ýndýr hüküm
Fýtratýna uygun olan hâl takýn
Rabb’in sana kýymet verdi can dedi
"Kulum dosdoðru ol, yoksa yan" dedi....
Hicranî, sen kulsun, köle deðilsin
Kalk doðrul önünde nefs’in eðilsin
Ölünün halini saðlar ne bilsin
Hayattayým diye haykýr zamana
Ancak o gün kýymet verirler sana.
Nûriye Akyol /4/4/2022
Görsel alýntýdýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.