BİR YER VERİN!
Rüzgârlarda bir çöp gibi savruldum
Bir dulda gösterin uyuyacaðým.
Ne dik durabildim, ne de doðruldum
Bir yer verin dümdüz uzanacaðým.
Bir yer verin, dert ile gam yormasýn
Rüzgârlar sarsmasýn, güneþ vurmasýn
Kimse aramasýn, kimse sormasýn
Demeyim: Ne zaman kovulacaðým.
Baþýmýn üstünde bir çam aðacý
Toprakla aramda yoktur aracý
Gayrý incitmesin, dert, keder, acý
Kalmasýn darýlýp, kýrýlacaðým.
Toprak idim ateþ ile yoðruldum
Derya’nýn içinde yandým kavruldum
Bir metredir benim yataðým, yurdum
Kimbilir içinde ne bulacaðým.
Yorgun kalbim "Allah" diyerek dursun
Öz yurduna olan hasret son bulsun
Hicranî sevinçle kalksýn doðrulsun
Bir yer ki, huzurla ayýlacaðým.
Nûriye Akyol
KALEM ERBABINDAN ÝNCÝLER:
Gökyüzünde yýldýzlar parýldarken,
Yolculuðumda toprakla buluþurken,
Alevler içinde umut ararken,
Kimbilir hangi rüyalarý göreceðim.
------------Nejat Hoca
Gözlerim dolmasýn, yaþlar akmasýn!
Can özümden beni kimse yakmasýn!
Olmayan hatýrým kimse sormasýn!
Ol mahþer de bir gün yorulacaðým!
—————————————- Kul Seyyah
Kalbin kapýsý her daim çalar
Ruhun aynasý gül kokusuz solar
Göremez gözleri boþ boþ bakar
Hevesi sadece nefsini yaþar
Ýman alýndý mý özünden ateþ ona kol açar
En güzel ödülüdür toprak acýmasýz sarýp sarmalar.
------------Erhan Çuhadar
Görsel alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.