elinde matrasý
yürür piyade zaman
gecenin kirli saçlarýna dolanýr
sokaðýnsa kafasý duman baþý döner
rüyasýz bir uykunun eðilip gözlerini
öper pencere
bulutlarda gizlidir benim aþkým
pamuk kadar yumuþak bal gibi tatlý
bilsem ki yaðmur yakýndýr
ne güzel olurdu aþka
ýslanmak ah!
ki rüzgârlar tanýr seni
gittiðin daðlarý dokunduðun çiçeðin kokusunu
bastýðýn topraðý yaslandýðýn
aðacýn çeþnisini
bilirler
ve
yýllar ki
insafsýz vicdansýz
üzerime giydirir hasret elbisesini
hoyrat elleriyle yüzümü süpürür sahraya
kumral kumlarýn sancýsýný döker kalbim yokluða ah!
kaktüslerin iþaret fiþeðiydi dikenler batsa da elime
senin kadar acýtamazdý ki yüreðimi
haydi rüzgârlarla bir þarký söyle
bulutlarla bir haber gönder haydi
yaðmurlarla bir yýldýz düþür haydi içime
ölümlü gözlerimden çekilsin ayrýlýðýn
soðuk perdesi
tüm beklentilerim
odadan balkona balkondan avluya sarmaþýk olsun
oh! þenlensin bahçem içinde ben içimde sen
ne güzel kokuyorsun sevgilim...
ayþe uçar
11042024
00:42