Buruk Bayram
Gökyüzünde beliren hilal,
Gönüllerin beklediði alamet,
Çilenin ardýndan geldi ikbal,
Ey gafil nefis, eyle nedamet!
Dün doðdun yarýn öleceksin,
Bugününde eyle artýk istiðfar,
Yalan dünyada pek avaresin,
Olur musun bu imanla bahtiyar?
Bayramla þenlesin tüm cihan,
Gönül ister ki gülsün simalar,
Ruzi mahþerde var bir mizan,
Bunca zulme ne der semâlar?
Kalýr mý sandýn mazlumun ahý,
Olur mu bu cihan ol kafire yurt?
Gelir bir gün mazlumlarýn þahý,
Tüm çakallarý parçalar bir kurt.
Sanma söndürürsün nurunu Ýslâm’ýn,
Zulümle ayakta kalýr mýsýn Ýsrail?
Aydýnlanacak yeryüzü ýþýðýyla imânýn,
Âbâd oldu mu sanýrsýnýz lâin Kâbil?
Âlem-i Ýslam kavuþtu bayrama,
Ancak kýrýk kaldý kanadýmýz,
Çoluk çocuk uðrarken soykýrýma,
Nasýl sýzlamaz iman tahtamýz?
Her müslümanýn bayram duasý,
Bitsin artýk bu korkunç zulüm,
Sanma sahipsiz Hakkýn davasý,
Elbet ki verilecek ilahi hüküm.
Harap Mesut aþ eder acýyý kendine,
Nasýl görmesin âhir zamanýn zulmünü?
Buruk bir bayramý þiir ederken diline,
Nasýl þen eylesin bedbaht gönlünü?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.