Nazım Hikmet'le

mavi deðil karanlýk
saat:gece yarýsý akrep ile yelkovanýn seviþtiði an
sancýlý bir uykusuzluk çekip aldým rengarenk kitaplarýn arasýndan
bir sigara ucunda genzimi yakarak içime akmaya baþladý zaman
öyle zincir sesi baþ aðrýsý da yok hani
ne de kapýda nöbet tutan bir gardiyan
yalnýzlýðýn kendi halinde ritimleri
göðsümün içinden sýzýp geceye dolan
seni düþündüm üstat
þeyh bedrettin’i düþündüðün gibi düþündüm seni
bir yaðmur tanesi gibi vurdu cama “imdat”
kesildi soluðum sýðmadý bedene yürek
açýldý pencere konuþtu yaðmur
“üzerindeki korkularý çýkart”
soyundum giyinip kuþandým beyaz kanatlý hürriyetimi
sana doðru uçtum üstat
þeyh bedrettin’e koþtuðun gibi koþtum sana
bilirim dündedir hakikat
sana geldim üstat
anlamak için seni
dinlemek için
ve masmavi bir gelecek almak için biraz



temmuz,1928…hopa’da
su gibi akýyordu sýnýrdan
iki genç vizesiz

-dur! polis! bu ne cüret!

mürekkep boyalý ellerde
kelepçeli husumet
vatan tutsaðýnýn dilinde
þiir olup gürlüyor
þiiri vatan diline ziyafet


kasým,1933…bursa’da
siyaha yaftalanmýþ
göz mavisi her suç
akýl sabunlu bir ipin ucuna namzet
vatan öyküsü elinde
þeyh bedrettin’e koþuyor
gidiþi destansý bir kudret


ocak,1938...ankara’da
duvar saðýr pencere dilsiz
gözlerde karanlýk denen illet
vatan sedirine uzanmýþ þarký söylüyor
þarkýsýnda tek vatan...her millet...


temmuz,1938…yavuz zýrhlýsýnda
çelik duvar betondan merhametsiz..
izmit limanýnda konuþlanmýþ adalet.
ikinci el bir geminin ambarýnda
ýþýl ýþýl gülümsüyor
gülüþü teslimiyete nispet


ocak,1939...istanbul’da
yaþamak özgürlük kadar aç ve susuz
esaret!
zulüm saltanatlý sefalet
vatan topraðýna sýðýnmýþ
ölüm kokuyor
ölüm
vatan uðruna ne büyük selamet


ekim,1940...çankýrý’da
vuslatý gölgeliyor demir parmaklýk
saat:21-22…
gazali düþkünü yürekte metanet.
vatan koðuþuna kapanmýþ
piraye’yi düþlüyor
piraye’si vatanýna emanet


þubat,1941...bursa’da
kýþ zindanda esir
ince ince yaðýyor hürriyet
vatan ayazýna sarýlmýþ uyuyor
uykusu vatanýna minnet


bahar,1949…bursa’da
kýþkýrtýyor nazým’ý
intihar denen kuduz
çýrýlçýplak uzanmýþ yaný baþýna
hayýrsýz þirret
iki nefes arasý
yokluða bürünüyor
yokluðu vatan için zulmet

mayýs,1950…istanbul’da
onurlu bir açlýk doyuruyor eceli
hançerini gýrtlaða dayamýþ
acýmasýz zafiyet
vatan sancaklý meydanlarda
gürül gürül akýyor
açlýðý isyankar bir haysiyet


haziran 3,1963...moskova’da
namlusunu dayamýþ o yenilmez güç
davet!
hakkaniyete ilelebet
vatandan uzak
kýzýl bir koðuþta can veriyor
istiklal þairi nazým hikmet
vataný mezarýna gurbet...


karanlýk deðil mavi
bir buluta yükleyip beni
yeniden yeryüzüne atan
ölmüþtük üstat
ben uyandým
sen de uyan
uyan
güzel yüzlü þair
topraðý sürgün insan
ister moskova’da
ister kanlýca sýrtlarýnda
ama uyan
uyan ki
kýlýcý kýrýlsýn
sayfalardaki sessizliðin
uyan ki
çarpýntýsý dillensin yeniden
kalbi durmuþ o son dizenin
ve bir daha hiç susmasýn
hiç susmasýn uyanýþlarýn
yeter ki uyan
ben fýrtýna olup
kapatýrým tüm kapýlarýný
o tadý bozuk zindanlarýn






Ferhat Gülsün / Ýlk Þiirler
Sanat ve Düþün - Sayý 2



Sosyal Medyada Paylaşın: