boþluðun resmini gözlerime düþürdüm
artýk ne yapsam ne etsem olmuyor karanfil
kaðýda kaleme sýðýnmaktan baþka çare yok
ruh beden gurbetinde kayýp
aðrýlar ve sanrýlar
yýprattý kanatlarýný
ömür sonu olmayan bir yalana tutuldu
geçmeyen günler boncuk gibi dizildi boðazýma
ölü balýklar gibi geziniyor ruhum zamanýn karanlýðýnda
hangi dalga beni kýyýya vurur hangi liman beni kucaklar
gel de durumu kurtar karanfil
terk edilmiþ bir þehir
lanetli bir romanýn savruk sayfalarý gibi
düþ gezgini ruhum sislerin içinde çýkmaz yollarýn
sefillerini oynuyor misafirim doðduðum gezegene
gel de sar kanayan yaralarýmý karanfil
ruhumda paslý sýzý
korlanmýþ yangýn var
çürük bir elma gibi kurtlanmýþ her yerim
küflenmiþ bahçemin günahlarýný gel de arýndýr
acýnmaktan incinmekten kaybetmekten içim þiþti
su dolu gözlerimi baðýþla karanfil
hayallerim saðýr ve dilsiz
gökyüzümse þarkýsýný kaybetti
kapkara bir boþluðun içine düþtü rüyalarým
bulutlarýn merhametine sýðýndým
al gönlümün yaðmurlarýný
ver boþluða
v
e
sabrýn kahrýn ve ýstýrabýn yüzüne tükür karanfil
ayþe uçar
08042024
00:34