acýlarýnda seviþilmiþ
kayýp bir maviye benziyordunuz
sokak arasý kaybedilmiþ ruhunuzu aramak için
hacca bile gitmiþtiniz
keþke bana gelseydiniz
önce
alnýnýza yazýlmamýþ bir ecirin þarkýsýný bestelerdik
sonra
taþlardýnýz küçük þeytaný
/bana daha sýra var/
kandýrýkçý arzularýnýza yanan
inat bakýþlarýma
çýplak ellerinizle amin yazardýnýz
küfürbaz dilimden çýkacak amentü’yü
dudaklarýnýza secde ederken
yetim bakýþlarým için ya sabýr çekerdiniz
az daha sabretseydiniz
sizin için kutsal topraklarý
gözyaþlarýmla sulardým
oysa þimdi
metruk bir mezar için aðlýyor tanrý
/sahi siz beni nereye gömdünüz/
yaþamak kadar deðildiniz
bana her geliþiniz
kutsallýðýný öðüten bir tavaf gibiydi
siz semahtýnýz
ben ney
aþk’ýn soluðu böyle bir þey
siz
döndükçe Mevla ya
ara sýra da bana
inanmayý öðrendim hayata
ki
bu aymazlýðýmla
ya üfleyecektim ruhunuza
ya da tapacaktým allahýnýza
peki ben ne yaptým
bu yolculukta size taptým
son duraðýnýz aþk’a varana kadar
hem de allahýna kadar…
alicengizoyunu
(…kayýp bir yolcuydum içinde…arkamdan attýðýn her taþ,belki bir aþk’ý deðil ama mezarýmý inþa etti…)