Bakma bana öyle sayfalar arasýndan Zor deðil ki çýkýp burdayým desen. Daha ne kadar acý çekecek bu sevgin. Evet bendeki sevgi senin sevgin. Sahi ya kaç gün oldu yada ay. Neden bu kadar kýsa zamanda, Saçlarýma mavinin beyaz bulutlarý, Erkenden sabit þekilde yer edindi?
Hani çocuklar gibi þimdi tutsam nefesimi, Bana birþey olur diye çýkýp gelir misin. Hatta ocakta ellerimi ateþe tutsam, Kýyamayýp avuçlarýmdan nefessizce öper misin. Yada bir binanýn çatýsýna çýksam maviye dalýp, Sanki sen kollarýný açmýþsýn sana teslim olsam.
Sormayý unuttum. Bakar mýsýn kalbim atýyor mu?
Düþüncelerim senden sonra; Kaç cinayet iþledi. Kaç kere göðüs kafesimi yarýp, Kanlar içinde kalan kalbimi parçalamayý, O kadar göze aldým ki. Ýnanýr mýsýn sayende acýyý hissedemez oldum. Çünkü tüm duygularýmý yakýp kül eden sendin.
Þimdi hangi çaðdayým yada, Hangi ýssýz þehire mahkum edildim. Hiçbir þey duyamýyorum. Ne korna sesleri. Ne kavga eden kedileri. Nede senin sesini taþýyan maviyi. En çok da sokaklardaki ayak seslerini. Duyamýyorum sevdiðim. Nerdesin hadi el uzat batýyorum, Derinlerinde ki çýkýlmayan o sensizliðe...
Erhan Çuhadar Sabýr Gemisinin Kaptaný Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Çuhadar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.