YOKLUĞUNA DÜŞTÜĞÜM

Sýtmalý zamanlarýn koynunda,
Yalnýzlýðýna düþtüðüm bir uçurumdu yokluðun.
Yokluðunu içiyorum yalnýzlýðýn deryasýnda
Her gün gelirsin diye türlü yalanlarla avuttum kendimi...

Ve her gün;
Pencere kenarýna oturup yokluðuna aðladýðýmý,
buharlaþan cama seni özlediðimi, seni sevdiðimi, adýný ise defalarca yazdýðýmý nereden bileceksin...

Bir serçe olup pencerene konduðumu,
Rüyalarýna uyuduðumu
Kirpiklerimin ucunda buz tutmuþ gözyaþlarýný akýttýðýmý
Ýçimde fýrtýna koparan zemheri yazýna düþtüðümü
Yüreði yüreðimde atan kalp aðrýlarýmýn çoðaldýðýný nerden bileceksin...

Yokluðunu yutkunduðum
Kim bilir bu kaçýncý gece hatýrlamýyorum
Yokluðuna düþtüðüm bu kaçýncý cehennem bilemiyorum...

Sanki kahrolasý gökyüzü ikiye ayrýlmýþ
Bir yanýna sen, diðer yanýna ben düþmüþüm
Düþtüðüm bu yerde sensizim sensiz.
Yasaklarýn payýmýza düþtüðü, itirazlarýn kabul görmediði, ömür boyu bir müebbettir yokluðun bana...

Gözlerim yokluðuna sürgün
Dýþarýda lapa lapa yaðan kar,
Ýçimi üþütüyor inceden inceye
Loþ ýþýðýn karlar üzerine çizdiði
Her silüeti sen zannediyorum.

Oysa gözümde ki bütün gölgeler,
Bir müddet sonra kayboluyor
Týpký yabancýlarýn karlar üzerinde
Býraktýðý ayak izlerinin silindiði gibi
Siliniyor ömürden sensiz geçen bir gün daha

Rotasýný kaybetmiþ bir mürettebat gibi
Kurtarýlmayý bekliyorum asýlý kaldýðým yokluðunda
Bir kuþ cývýltýsýnda duy sessiz çýðlýklarýmý
Mavi göðün aydýnlýðýna düþen sensizlikte hatýrla beni

Hatýrla, gülüþlerimin saklý olduðu dingin limanýn koynunda
Bütün güzellikleri içinde barýndýran saklý kentim,
Neredesin? Neredeysen çýk gel artýk

Gel ki uzayýp giden yollara
Ve kavuþmayý bilmeyenlere inat
Kavuþmayý öðretelim sevenlere
Gel ki hasretin üzerine mutluluðu giydirelim seninle.

Gel ki barýþýn kucaðýnda özgürlüðe yürüyelim el ele...
Gel ki sevgisizlik hastalýðýndan dünya kurtulsun ve sevgiye doysun insanlýk...

01.04.2024

Sosyal Medyada Paylaşın: