NİSAN YAĞMURU…
Ah be Sevdam…
Nisan sabahýnda estin,
baharým oldun gönlüme,
Söylermisin…
Nasýl bir duygusun sen böyle,
Sevda bulutu olup,
Sardýn tüm bedenimi,
Yaðmur olup düþtün tenime,
Öyle bir düþtün ki,
Damla damla düþtün de,
Sel olup aktýn gönlüme,
Nisan yaðmurlarý gibi gözlerimden,
Süzülüp söküldün kirpiklerime
Susuz kalmýþ sevda çölümde,
Serap oldun, sevda oldun,
Baharýmda açan, gül oldun
Çiçek oldun, sümbül oldun,
Yâr oldun..
Yâr oldun yüreðimde..
Gecemde ay, sabahýmda güneþ,
Gözlerimde akan yaþ, Avuçlarýmda duam oldun.
Nar-ý Aþkýn ile, öyle bir yandý ki içim,
Nefesimde nefes, Yüreðimde can oldun.
“Sen ve ben” idik, bir olduk, biz olduk,
Hayy olup.. sýr olduk..
Sýr olduk sevdiðim.. Sýr olduk…
Ayhan Özdemir
@kaleminesintisi
Sosyal Medyada Paylaşın:
kaleminesintisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.