Bir insan aldýðý nefeste kaybolur mu? Bilmiyorum hafiften bir sýzý ama hissi doruk. Kalp makamý odacýklarý hep buruk. Gecenin ipliði sabaha düðüm atýlýrken, Gözler de ölen kuþlarýn düþüþü kanlý. Sarsýntýsý eskilmeyen yeryüzü canda çivili. Uyanýþý geç kalmýþ mutluluk yok týnýsý boðuk. Nasýl bir lezzet doyumsuz gözde uykusuzluk.
En güzel hikayesi yazýlan çocuk düþleri, Yarýnlarda sadece hayal kýrýklýðý viraný kayýp. Avaz avaz suskunluk ismi kayýp þifresi boþluk. Lime lime edilen mavinin renkleri yitirmiþ deðeri. Can teslim edilmiþ yoktu kapý ardý gören bir göz. Sahilde dalgalarýn sesi sanki kalpte nabýz yeri. Bir kelebeðin dokunuþu alabora eder bir gemiyi. Çok görülen düþler boðulmuþ kýrýklar içinde.
Milyarlarca kum tanesi arasýnda, Þaþýrtýcý derecede gözle görülmek. Herþeye raðmen bekliyorum diyebilmek, Azrailin kapýsýnda nöbet tutmak deðil mi. Emaneti erkenden teslim etmek ne kadar da acý.
Bir mezara kaç ceset girer?
Yada kaç kere bir can yaþayýp dirilir.
Kaç kere vurulur umudun habercisi.
Melodiye dönen çýðlýklarýn yetimliði, Mahþerin giriþ kapýsýnda asýlý bekler. Pýhtýlaþmýþ kelimeleri çomakla didiþtirip, Bitimsiz naðmelerinde can bulmasý ne garip. Göðün arasýnda sýkýþýp yer yüzüne, Düþmeyi beklemek gibiydi iki kalbin vuslatý...
Erhan Çuhadar Sabýr Gemisinin Kaptaný Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan Çuhadar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.