Çizgisinde ufuðun aðýr aðýr giden pupa yelken bir gemi, Gövdesinde taþýyor bilmeden sanki bütün alemi… Görünmeyen eller dümeni sessizce çevirmiþ meçhule doðru, Kara yazmýþ alýn yazýsýný bu geminin bembeyaz kalemi!
Rotalarý; dolup taþan bir ada; kimsenin bilmediði, Uzaydan görünse de kaptanýn hiç görmediði. Geciken saatlerde bir gümbürtü; sahile baþtankara, Unutulanlar Adasý burasý; þeytanýn gör dediði…
Unutulanlarýn hepsi bu adada sakinler, Milyonlar; yüzbinler; belki on bin kere onbinler. Unutanlar çoktan beri unutmuþ unuttuklarýný, Unutulanlar ise asla unutmaz; unutanlarýný…
Dolup taþan bir ada; kimsenin bilmediði, Uzaydan görünse de kaptanýn hiç görmediði. Burasý Unutulanlar Adasý; þeytanýn gör dediði…
31 Mart 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Soysal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.