Aşka Dair
Ben kelimelerin önünde bir bendeyim,
Ýçten duygularýn gönül bendiyim,
Kurumaz o bent susuz kalsa da,
Aþka aþýklarýn ben dengiyim.
Fakat diyorlar ki;
aþka ve aþýða yer yokmuþ benim þiirlerimde…
Aþýktan maþuktan dem vurmalýymýþým,
Biraz da helvasýz ve fatihasýz yazmalýymýþým.
‘Zehrin panzehiri aþktýr’ diyerek,
Hayallerden hayallere dalmalýymýþým...
Pekala kime aþýk desek?
Aþýk; aþkýný aðaçlara kazýyan mýdýr?
Yoksa duvarlara aþkýný yazýyan mýdýr?
Elinde kýrbaç , dilinde öfke
ve yüreði kaskatý bir çýlgýn için aþk;
yalnýzca bir hezeyan mýdýr?
Sahi biz kime aþýk desek:
Aslý’ya mý Kamber’e mi,
Mecnun’a mý Kerem’e mi,
Hangi birini sayayým:
Yoksa ‘ya benimsin ya topraðýn’ diyene mi?
Ne yaptýysam ne ettiysem ne yazacaðýmý bilemedim.
Ben aþka dair yeterli sözler söyleyemedim…
Fakat bildiðim bir þey varsa:
Hem deliyim hem divaneyim.
Kelimelerin önünde bir bendeyim.
Güzellikleri yakalayan bir kemendim ben,
Aþýk deðil; aþkýn ta kendiyim.
31.3.2023
Ali Soysal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.