Bulutlarý mavi mavi olurdu kayalarý alaca, Daðlarýnda ceylanlar gezerdi güneþ batýp solunca... Günlerden bir gün çalkalandý bu belde, Birbirine vurulan iki genci duyunca...
Biri çocuktu daha; biri daha çocuktu, Leyla derlerdi kýza sanki pembe boncuktu.. Dillere destan bu aþký göklere yazdý rüzgâr, Leyla’ya aþýk olan genç mecnun kere mecnundu...
Kavuþtu bu aþýklar hikayenin tersine, Saadete erdiler; ölmeden ölürcesine. Ne var ki çok gördü ecel; erken aldý Leyla’yý, Görmek istiyorsan onu; sen de gel dercesine...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Soysal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.