çıplaklığım bahane
sen, sen sevgili
katl-i fermanýmý destan,
çorak topraklarýmý gül, gülistan eyleyen,
ruhumun tensel fýtratýna geç kalmýþ bir zulümsün.. zulüm
doðmak,
ölüme nasýl koþar tanrým..
hangi nefes ihanet eder geceye
biraz katilim.,
evet katilim biraz eceline susamýþçasýna,
katliyim katli düþlerimin yanýp, tutuþurcasýna
sus.. sus deme bana tanrým
sustukça, susadýkça bilmez misin
kanarým saçlarýmýn buðulu gölgesine
gölgesi ki,
canhýraþ bir dile düðümsenmiþ nar-ý kýzýl
tebessüm eyle,
eyle bir tebessüm fani yakarýþýma
gülümseyen seyrandýr, meydandýr varlýðýn
varlýðýn ki, boynuma dolanan sorgusuz sevda
þimdi, sakla beni tanrým
yerin katmansýz tam da yedi kat dibine
sakla bu zulmün katransý zulmetinden
sar göðünün har kafesine, nefesine
erememektir üþümem, çýplaklýðým bahane...
~°~
~°~
~°~
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.