Tedirgin şiir

.
Göðsü geniþleyen gökyüzünden
irice düþmüþ su damlasýydým ben

ilk kimin camýna deðdim!

geceyi bölüþtüm siyahýmdan
örtümü yalnýzlýðýnýza serindim

alfabemi çözdüm, dilimi bildim
sözüme yinede yetmedi söylediklerim

Ah ne kurnazdý zaman, insanlýk zalim
kilidimi kendim yaptým kapýmýn
anahtarýný kendim

parmak uçlarýmla yürüdüm ki
evler, yollar tedirgin

bir musluðun baþýna durdum
suyu kabýma koydum, kabýmý bildim

duyunca sevindim;
kendi gayreti kadarmýþ kaderi insan denilen etin




Sosyal Medyada Paylaşın: