KA
GİDERSEN...
// Gidersen... Ve Seversen Eðer!...//
Bunca yaþanmýþlýklarýn ardýndan,
Sus desem de susmuyor,
Ve hiç peþimi býrakmýyor,
Aklýmýn kurcaladýklarý.
Kulak zarýmýn perçeminde zonkluyor,
Biliyor musun?
Adýmlarýnýn ardýnda býraktýðý ayrýlýk çýðlýklarý
Toparla son cümlelerini artýk,
Kezza!
Yokluðunun ayak sesleri yüreðimi ürkütüyor
Sessiz git, diyorum!
Ki; Gözyaþlarýn canýmý acýtmasýn!
Gidiyorsun ya!
Benden sonra;
Beni sevecek bütün duygularýný býrak,
Bir tek içimi üþüten bakýþlarýndaki rüzgarý al
Bir de beni mahveden gülüþlerini!
Ardýnda sadece,
Aðlamaktan küf tutmaya hazýr gözyaþlarým
Ve iflasa müsait ciðerlerim kalsýn!
Hem giderken,
Bana bi çift lafýn da olmasýn.
Dudaklarýnýn arasýndan çýkacak hiçbir cümleyi
Yüreðim kaldýracak güçte deðil!
Buz kesmiþ gidiþine
Hiçbir geliþ fayda etmez, bilirim.
Çnkü sen;
Beni gün doðumu gözlerinden
Mahrum ederek gidiyorsun.
Giderken;
Ne seni hatýrlatacak bir parmak izi kalsýn,
Ne de seni anýmsatacak bir parfüm kokusu,
Ardýndan býrakacaðýn beni düþün bari,
bir hatýrý olsun geçmiþin.
Ve seversen eðer kimseyi,
Haberim olmadan sev lütfen!
Kadir TURGUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.