MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

İKİ ŞİİRİN HİKÂYESİ
Dramatik Buluntular

İKİ ŞİİRİN HİKÂYESİ




(hatýrlýyorum, sen sevdiðini iyi öldürürdün
ve taksilere binip giderdin…
böyle baþlamýþtý üçüncü þahýs olma yolculuðum)



devir deðiþti her yer þüpheli hislerle dolu
artýk esir sözcüklerle konuþuyor insanlar
az önce iyileþmeyen bir düþünceyi getirip attýlar þuraya
kayboldu bir dalganýn yok oluþu gibi
bakýp bakýp içinden üzüldü izleyenler
düþünceye böyle davranýlmazdý eskiden


kaybolduðumuzda çocukluðumuz bulurdu bizi
gitse bile fazla uzaklaþmazdý çocukluðun sesi
çaðýrýnca koþup gelirdi hemen
rüzgâr estiren incir ve dut aðaçlarý
dalgýn sular da gelirdi onunla
hepsi bir arada kederin üstünü örterlerdi
konuþacak kimse bulunamazsa
yetiþirdi taþlarýn muhabbeti
bir çocuk tren raylarýna kulaðýný dayayýp
duyduðu uðultuyu sonsuzluk sanýrdý
ne güzel bir yanýlgýydý sonsuzluða inanmak
yanlýþ verilmiþ kararlarýn suskunluðuna raðmen
yalnýzlýða iyi bakýlýrdý eskiden


(sokak lambalarýný kandýran adamlara giderdin
geç anlardýn sevgisiz seviþmelerin ýssýzlýða çýktýðýný
ruhun paramparça geri dönerdin
bütün zamanlarýn en sadýk çölüne)



devir çok deðiþti her yer hileli hislerle dolu
görünmemek için içindeki tünele saklanýyor insanlar
az önce anlaþýlamamýþ bir duyguyu atýp gittiler asfalta
ýssýzlýktan yeni dönmüþ bir kadýn gördü bunu
bir de “kararlar mezarlýðý” adýndaki kitabý yazan adam
göðü kapladý düþ gücü elinden alýnmýþlarýn hüznü
bitmek bilmiyor sevilmeyi aþk sananlarýn mutsuzluðu
o kadar kýrýldý ki
giderken kimseye veda etmedi yaþamýn anlamý
bir anlama öyle davranýlmazdý eskiden


(sana anlatmaya çalýþýrdým yüzündeki uçurumlarý
gülüp geçerdin, düþen ben olurdum o uçurumlardan
gerçekleri duymamak için kendi masalýna saklanýrdýn
ben üçüncü þahsýn hikâyesine devam ederdim)



saatlerce güneþi dinliyoruz hüznün etkisiyle
gölge olunca aþkýn yerini deðiþtiriyoruz olgun ellerimizle
bütün üçüncü þahýslar ayný hikâyede toplandýk
haftanýn üç günü uçurumlarýný düzeltiyoruz senin
diðer günler yorgunluktan yýðýlýp kalmayý
yüzün unutulmanýn lekeleriyle dolu
hepimiz bir olup siliyoruz yine de çýkmýyor
belki de rüzgâr estiren incir ve dut aðaçlarýný çaðýrmalýyýz
dalgýn sularý ve taþlarýn muhabbetini
sonra hayatý en iyi anlatan o iki resmi göstereceðim sana
biri tren raylarýndan gelen uðultunun sonsuzluk sanýlýþý
diðeri de yýldýzlara bakmanýn öldürülüþü

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.