HAYAT

Ah be hayat:
Bir daha bu kente dönmek istemiyorum,
Çünkü yüreðime taþ basýp çýkarken gurbete,
Herþey çok güzel ve özeldi.
Gerçi kent hala ayný kent ama,
Keþke sende öyle kalsaydin,Özelliðini yitirmeyip,
Bendeki seni bitirmeseydin.
Her yerinde bir hatýra, her tarafýnda bir aným olan,
Bu kent gibi sende tertemiz kalsaydin.
Ya namluya sürdüðün kurþunu kendi boynuna assaydýn, yada o zaman  merhametsizliðini gösterip bana sýksaydýn,
Keþke aldýklarýnýn yarýsýný,
Gördüklerinin onda birini gösterseydin,
Bilirim her zaman ki gibi yine hayat der bir suçlu bulursun.
Ah be Hayat:
Ne olurdu  aldýklarýn kadar verdiklerinde çok olsaydý,
Meselâ sevgiler sahte olmasaydý,
Sevdalýlar bu kadar aðýr yaralanmasaydý.
Kelebekler kýsa ömürlü deðilde hep uçsaydý mutluluk çemberinde,
Kimisine göre kader, kimisi felek der,
Ama hepsinin ortak noktasý seni yaþamaktan...
Seni yaþarken bu süzgeçten geçiyor,
Kimse kendi eliyle bile bile zorlu yollarý seçmiyor.
Ah be hayat;
Hep berrak olsan þarýl þarýl þelale gibi aksan,
Etrafýnda çiçekler börtü böcekler,kelebekler olsa,
O berrak suyundan insanlar kana kana içse ne olur?
Ah be hayat hep alacaklýlarýn bekledi kapýmda,
Birþeyler koparýp gittiler.
Hiçbir zaman alacaklý olamadým be senden nede,sayende sevdiklerimden,
Hayatýmdan,ömrümden ,yüreðimden verdikçe daha çok borçlandým.
Bu dünyada senden alacaklý olarak deðil borçlu doðmuþum bunu anladým,
Ah be hayat oysa sana ne çok inandým,
Tek kazancým hep kandým kandýkça da yandým....

Kadir TURGUT


Sosyal Medyada Paylaşın: