ŞEHRİN KARANLIK SOKAKLARINDA…
Þehrin karanlýk sokaklarýnda,
Yalnýzlýk þarkýlarýyla yürüyüyorum,
Issýz kaldýrýmlarýnda yapayalnýz,
Sessiz filimler gibi suskun kaldý yüreðim,
Duygularýmý sakladým gecenin karanlýðýna.
Gözyaþlarýmý dualarýma.
Bir ömür… bir ömür sessize aldým, sensizliðimi,
Sevdamý gizledim sessiz yüreðime,
Ah be sevdam.. Biliyorsun...
Uzun soluklu romanlar gibi yaþadým, yapayalnýz,
Yýldýzlar gibi kayboldu gitti, tüm umutlarým,
Hep hüzün yaðdý,
Virane olmuþ gönül daðýma,
Dört mevsim kýþ gibi üþüyorum,
Ne baharým var, ne de yazým,
Artýk dayanamýyorum..
Sonbaharýn son demindeyim,
Haykýrmak istiyorum artýk seni,
Seni sevdiðimi.
Avazým çýktýðýnca, delicesine,
Baðýrmak istiyorum, çýlgýnlar gibi,
Tam da þehrin göbeðinde,
“Seni seviyorum”
Seni seviyorum…..
Ayhan Özdemir
@kaleminesintisi
Sosyal Medyada Paylaşın:
kaleminesintisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.