KA
NE SANDIN
Bir burakým yüküne af dileyen
Ne firakým aþkýna kem söyleyen
Yetersizim yetmezem ki ben neyem,
Ýkrarýmdýr lutfun olmazsa ben ki kêm gelen.
Bir peþtemal misali baðlanmýþ bele,
Beyinler karýþýk düþüncede zelzele.
Lisan-ý münasip gelmezse dile,
Nidalar vuku bulur mu ?
sandýn menzile.
Bir abý hayat ki serden geçer durur der insan,
Kefe yamuk denge buzuk yanýltýyorsa mizan.
Eylemler çoðalýr, saflar birikir,doðru deðilse izan,
Seni kurtarýr mý sandýn mahkeme-i suðrada azân.
Dünyevi gafletten uyanmak gerek,
Darý ambarýndan kalmadý ekmek.
Boðazdan geçirmeden harama bil ilmek,
Bedene aðudur bilmezmisin zehri engerek.
Nedir anlamazam bir koþuþturmaca ki telaþen,
Var mýdýr? ki bu cihanda her emeline ulaþan.
Art niyetle bir biriyle kibirlice insafsýzca
yarýþan,
Duydun mu ki kefen hariç ceplerine kavuþan.
Özenip bezenip süslenir isen,
Kumaþý Ýpekten mintaný giysen.
Bir dala çul çaput baðlý farký yok isen
Nar-ý azaptan kurtarýr mý sandýn elbisen.
Ne demiþ bak faniyatý boþ gören;
Çok insan gördüm vücudu perdesiz,
Çok çaput gördüm ki içi insansýz,
Libas kurtarýr mý sandýn adamsýz.
Ne toprak gördüm ki çoðu mayasýz,
Kimi çýplak kimi kurak hayasýz,
Ne eylerse bilirim ki faydasýz,
Adým zayýf, fikir sabit mi sandýn ve manasiz.
Kadir TURGUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.