TARÇIN KOKULU EYVANLAR

Çiçekli gönül evini, tarçýn kokulu eyvanlar süsler

Duygulu þiirler kadar taný(dý)k anýlarla
Ezik basamaklarýn uzandýðý,
Terk edilmiþ günlere göçer
Kýrýk kapaklý -dolu- san’dýðý...

Yaslandýðý duvarlara güvenerek
Sýrlarýyla gömülen sözcüklerce dinlenir
Can yakýcý yol alýþlarla...

Masum çocuk seslerini aradýðý þiirlerde
Bahçesine adým atmaya zorlayan engellerle
Mor dikenlerin gönül aldýðý incinmelerde,
Yaþlý kiriþlerin þahit olduðu zamanlarý
Saksýlarda -yaðmurlarca- unutulan renkleri bekler
Rüzgâr güllerinin götüremediði takvimlerde,
Ýfadesiz ezgilerle hüküm sürer...

Kopuk ipli salýncaklar keyifsiz kuþlar...
Anne sedalarýnýn yankýlan(a)madýðý kuru otlar
Ekinsiz tarla / mayhoþ dut
Suda bir yüz
Silik bilinmezlikte...
Aðýrlaþan havayý dinleyen sýska mutluluklarla
Tarçýn kokularý ile sarýlý geniþ avluda
Yabancý artýk yerle yeksan edilene...

Çizilmiþ haberci notunu okur
Kulak verdiði güvercinlerin uçurduðu.
Gözleri yerde / peþinden sürükleyen izlerde
Taþýnan gönül evini, tarçýn kokulu eyvanlar süsler
Beslenen ümitlerle...

Not: Bu þiir (Temmuz Aðustos Sayýsý-2022) Gözlük Dergisi’nde yayýmlanmýþtýr.

Sosyal Medyada Paylaşın: