Dinci, Dinsiz, Vesâir... l
Dinci, Dinsiz, Vesâir...
DÝNCÝ ibretlik vak’â, aldanma hâ rengine,
Baðlýdýr lânetliye, güvenilmez cengine,
Kolay kolay rastlanmaz mendeburun dengine,
Hadýmlýk püsküllüyü bursam mý burmasam mý?
DÝNSÝZ bir akrabâm var; küçük görür milleti,
Deistlikle yellenir, kroniktir illeti,
Foduldur kezâ kendi, özümsemiþ zilleti,
Ona kesekli tuzak kursam mý kurmasam mý?
DÝNLÝdir bâzýlarý; gör Araf’ta ulurken,
Farz-ý sünnete yaban, ham putlarý vururken,
Secde vakti gelince bul kýyâma dururken,
Enseye saðlamýndan vursam mý vurmasam mý?
DÝNDÂRýn hâli baþka, anlarsýn amelinden,
Emîndir herkes yine emsâlsiz emelinden,
Nefse karþý tetikte, savaþýr temelinden,
Onun durduðu Yerde dursam mý durmasam mý?
Zarûrî
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.