Ay ýþýðýna güneþ döküp Süründüm ufka Uzandý bakýþlarým Dokundu saçlarýna Ellerimi sakladým Bir ihtimal gözlerine Üþüyerek geldi dudaklarým Sindi koynuna
Hangi tene sarýlsam tenha Kaç gece daha utanýr yataðýmda Yarýna uyuduðum pencere Ay ýþýðýndan soyup mum isiyle çizdiðim gölge Bir yaðmura tutuldu az önce
Yanýtsýz býraktým her þeyi Bir gün tekrar sevmeyi öðret bana Yoksa ayrýlýklar yýkacak bu þehri Unutma Bakamam gözlerinin içine Yine yüzüm dökülür bulutlara
Senin sesinde Ararým -geçen beyit- Kaybolduðum Sevda Kaç kuru dalda sarsýldým Meltemden dönen kasýrgalarla
Zamansýz Adressiz Kervanlarla Uzak yolculuklar Sibel damlasýnda asýlýr
Kavramsýz Mekânsýz Boþluklara
Adý olur sevda...
Kaç acý çektik yeryüzü mezarlýðýnda Bin cefayla gelip sevdayý arýyorsak hala Cehennem sorulmaz âþýklara Sen yaralýlarýn þarkýsýný söylüyorsun bana