Duraksama...

Zihnimi damýttýðým
Saklý kaynaðýn kurak sarnýcý
Sancý çeker gibi kývranýr
Bu nehrin ritmik kývrýmlarý

-Göðsüne yaslanýp dinledim-

Cefayla yataðýnda sürüklenen
-Çakýl taþý-
Uðultusundan ayýrýyor
Binlerce
Kýrýk
Yýlý

-... Ve çok yukarýda-

Gök kuþlarýnýn susunca çýrpýnýþlarý
Bir kelebeðin ince kanadýnda kalýr gün telaþý
Yavaþça dökülür saçlarýna rüzgâr
Dalgýn bir karanlýkla baþlar gölgelerin dansý

Uçmaya yaslý konargöçer ölgün elleriyle
Yavaþça su çeker mihmandar yüzüne
Kutsanmýþ bir þiir de boðuyor
-O- çakýl taþý

Es geçtiði yaþam kýyýsýndan
Yosunlu gövdesinde biriktirdiði
Minnetiyle uyutmuþ yaðmuru
Kanadý kýrýk kuþlar saklý

Þimdi...
Kuruyan alnýndan tozu kalktýkça
Devrile devrile gidiyor kimsesizliðe

Hiç duraksamamýþ gibi...

Çarptýkça suretinden yontulan
Her parçasýný yeniliyor
Gidebildiðince kendinden
Hangi yana düþse
-duru-çýplak-

Kudretli acýlarýn içinde…

Sosyal Medyada Paylaşın: